Gorilla trekking in Congo (DRC)

berg gorilla's in Congo

18 November 2017

Berg gorilla's

Al jaren lang stonden het bekijken van berg gorilla's in hun natuurlijke leefomgeving hoog op mijn bucket list. Berg gorilla's leven in Oeganda, Rwanda en Congo. Er zijn er nog maar 880 van over en deze moeten goed beschermd worden. Helaas zijn berg gorilla's vaak de dupe van stroperij. Om de gorilla's niet te veel te storen tijdens een bezoek als toerist, kunnen er zo'n 8 mensen per gorilla groep dagelijks een uur bij deze geweldige dieren kijken. Dit betekent dat een vergunning nodig is om ze op jouw gekozen dag te zien en dit moet met name in het hoogseizoen ruim van te voren worden gereserveerd.

Met het geld wat voor deze vergunning betaald moet worden, worden niet alleen de mensen die meewerken aan het bezoek zoals een gids, trackers en porters betaald, ook wordt geprobeerd de strijd tegen de stroperij te steunen om zo een veilig bos voor de gorilla's te behouden.

Op de website www.gorillastichting.nl kun je veel informatie vinden over de gorilla’s. Gorilla stichting werken samen met verschillende organisaties die stroperij tegen gaan. Ook steunen ze de gorilla doktors, die ter plekke gewonde dieren helpen.

Gorilla trekking in Congo (DRC)

Na een paar keer op het punt gestaan te hebben om een ticket naar Oeganda te boeken had ik eindelijk de knoop doorgehakt. Berg gorilla's leven in Rwanda, Congo en Oeganda. Hoewel je de gorilla's in al deze 3 landen kunt bezoeken is het in Rwanda zeer prijzig met $1500. Oeganda het meest toegankelijk. Ik besloot om in het regenseizoen te reizen omdat de permits dan goedkoper zijn.

Daarna begon het zoek werk op internet. Hoe kan ik de permits regelen en wat is een bedrijf met een goede reputatie?

Congo

Na veel mailtjes naar lokale reisbureaus stuitte ik op een reisbureau in Congo. Hier stonden niet alleen foto's van gorilla's, maar ook van een actieve vulkaan met het grootste lava meer ter wereld. Deze vulkaan kun je beklimmen! Toevallig liggen deze activiteiten net over de grens van Rwanda in het Virunga national park.

Dat zag er zeker interessant uit! Ik mailde met Barack van het reisbureau www.congodiscoverysafaris.com. Ik kreeg uitgebreide informatie terug met een nette eindprijs. Doordat ze ook hier een laagseizoen vergunning hebben is het zelfs de helft van de prijs!

Maar dan de veiligheid. In Congo heeft een heftige oorlog gewoed, welke nog steeds niet voorbij is. Er geld een negatief reisadvies voor dit land. Ik wilde hier graag naar toe, maar ik werd er vreselijk onrustig van. Na veel lezen op internet over dit onderwerp hakte ik de knoop door. Ik ga het doen! Ik slaap in een guesthouse in Goma en ik word overal vervoerd. Wat kan er nu mis gaan? De mensen van Virunga park doen er alles aan om het de reizigers zo veilig mogelijk te maken.

De reis

Via Rwanda reisde ik naar Goma, Democratisch Republiek Congo. Barack hielp me bij de grens overgang. Hij had mijn visum geregend. Er waren wat foutjes gemaakt bij de aanvraag van mijn visum, maar dit bleek geen enkel probleem. Wel werd mijn Eastern Africa visum voor Rwanda en Uganda onklaar gemaakt. Ik moest hiervoor dus nieuwe visums kopen. Onverwachte extra kosten. Maar helaas is het niet anders.

Bezoek aan de berg gorilla's

Om 6 uur werd ik opgehaald. Ik zat erg vroeg aan het ontbijt. We reden eerst langs Virunga kantoor om beveiliging op te halen. We reden uiteindelijk met 3 auto's naar het park. De weg was slecht, heel slecht. Veel diepe kuilen en gaten. Ik werd er zelfs misselijk van!

Aangekomen bij het beginpunt van de trekking kregen we een briefing. Er waren nog 5 andere toeristen. Omdat het beter is dat er kleinere groepen mensen bij de gorilla's zijn werden we in tweeën gespitst. Hierbij mochten we zelf onze gorilla familie bepalen. Ik koos Rugendo, omdat deze de kortste hike had. De groep bestaat uit 10 familie leden.

We gingen op pad. Julian was onze gids en de rij werd afgesloten door een beveiliger.

De route ging door een dichte vegetatie op een smal pad. De begroeiing kwam tot mijn middel. Het grootste gedeelte was een smal pad. Tot onze gids zei dat we dichterbij kwamen. Er was een recent uitgehakt pad van de trackers die in de vroege morgen de gorilla families lokaliseren. Door de dikke vegetatie worstelden we naar een iets open plek met bamboe. Wow! Daar zat hij! Meneer silverback. Tussen de bamboe zat hij lekker te knagen op een paar bamboe stokjes. Nieuwsgierig keek hij mij aan met zijn intense rode kraaloogjes. Zijn borstkas glom en was indrukwekkend. Hij kwam een stukje uit zijn schuilplek en Julian gebood ons achter hem en de beveiliger te gaan staan. De silverback is groter dan ik dacht, zeker toen hij op centimeters langs ons kwam lopen. Julian maakte een soort grommende geluidjes welke blijkbaar betekenen dat we het goed bedoelen. Hij verdween een stukje verder in de jungle.

Julio liep vooruit en we mochten kort daarna volgen. Al snel hielden we weer halt. Dezelfde silverback was hier op zijn gemak gaan zitten. Weer werd er over en weer gestaard. Blijkbaar wilde deze grote jongen wat privacy. Hij kwam dreigend op ons af gelopen terwijl Julian en de bewaker voor ons gingen staan. De silverback kon het niet laten en ondanks de goede grom geluidjes gaf hij Julian een tik tegen zijn been.

Baby gorilla

De bewaker zei dat er dichtbij een vrouwtje met een baby zat. Maar eerst zagen we een tiener. Ook zat er een andere tiener in een hoge boom. De takken zwiepten alle kanten op onder zijn gewicht. Achter me zag ik ineens veel takken bewegen. Hier zat het vrouwtje verstopt hoog tussen de bladeren. Al glijdend kwam het vrouwtje naar beneden en ik zag een klein wollig kopje op haar rug met zijn handjes en voetjes zich vast grijpend aan haar dikke vacht. Wat een schatje was dit! In een groepje gingen ze bij elkaar zitten. De baby en tieners dolden wat met elkaar. Een van de tiener had een misvormde voet. Hij had met zijn voet in een strop gezeten, maar gelukkig was hij op tijd bevrijd door de gorilla dokters. Deze mensen doen erg belangrijk werk, zieke en gewonden dieren worden zo veel mogelijk ter plekke geholpen. Mocht dat niet lukken dan worden ze in een speciale ziekenhuis opgelapt, waarna ze de natuur weer in gaan.


De zon liet zich af en toe zien en de silverback had zich bij het groepje gevoegd. We zagen dat ze rustiger werden. Blijkbaar was het een pauze en gingen ze slapen. Julian zei dat we nog 6 minuten over hadden van het uur dat we bij de familie mochten blijven. Nog een laatste paar foto's, nog even kijken en helaas we moesten echt weg.
Je mag altijd maar 1 uur bij de gorilla's zodat ze zo min mogelijk last hebben van menselijke invloeden.

Met moeite nam ik afscheid. Maar wat een ontzettende gave ervaring!

Een half uur later stonden we weer bij het kantoor. Hier werden fooien uitgedeeld en porters betaald. Een ervaring om nooit meer te vergeten!

Wat me opviel aan deze tour.

- Er werd erg zorgzaam om gegaan met de gorilla's. We moesten een masker dragen om het overdragen van ziektes te voorkomen.

- De groep toeristen werd bewust gedeeld om de groepen klein te houden, dit is het beste voor de dieren.

- Ik mocht de gorilla familie kiezen. Er was keuze uit 2 groepen. De meeste gorilla families waren te ver lopen van het beginpunt.

- Omdat de vegetatie erg dicht was werd er soms extra vegetatie weggehakt met machetes om voor ons betere foto's te creëren. Dit leek de dieren niet te hinderen.


Informatie reizen naar Congo

- DR Congo heeft een negatief reisadvies. Houd hier rekening mee wanneer u toch kiest om naar dit land te reizen. Dit is onder eigen risico!

- De kosten voor een gorilla vergunning zijn 400$ en in het laagseizoen 200$. Daarbij komt nog het vervoer naar Ruhengi. Dit kostte 150$ bij mijn reisbureau. Je gaat in konvooi met beveiliging naar Ruhengi. De rit duurt ongeveer 2 uur over een hele hobbelige weg.

- Voor Congo heb je een visum nodig. Dit kun je regelen via Virunga national park of een lokaal reisbureau. Ik koos voor een reisbureau, omdat het contact persoonlijker is. De kosten zijn 105$. Ook heb je nieuwe visums nodig voor Rwanda en Oeganda. De Eastern Africa Visa vervalt namelijk met het verlaten van Oost Afrika. Voor Rwanda kun je een transfer visa krijgen voor 30$ en voor Oeganda kun je aan de grens een visum van 50$ kopen.

- Overnachten kan in Goma. Hier is de accommodatie goedkoper. Wel werd me afgeraden om alleen naar buiten te gaan, zeker 's nachts.

Sluiten