Israel 2010
7 oktober tot en met 26 oktober. Een reis voor 3 weken door de landen Syrië, Libanon, Jordanië en Israel.
Eilat 20 oktober
De taxi bracht ons naar de grens van Israel. Met het betreden van dit nieuwe land verviel ook de vriendelijkheid van de mensen. Ok we mogen niet alle mensen over 1 kam scheren, maar in de vorige landen waren ze echt wel wat vriendelijker.
De tassen moesten af, door een metaalpoortje en we mochten weer verder. Maar ho wat heeft Erika daar op haar arm. Dat vond de vrouw wel erg interessant. Een tolk werd gehaald. Ze kreeg een kwartiertje vragen over haar nieuwe tatoeage en waarom deze in het Arabisch was. Gelukkig werd ze niet als potentieel gevaarlijk gezien en konden we zo doorlopen. De tolk liep verder mee door de security check. Hier werden de tassen grondig onderzocht. Even werd nog gedacht dat de gekocht zeep van Erika een soort van drugs was. Maar een monster liet zien dat het toch echt zeep was.
Bij de customs kregen we de stempel en voila, weer een nieuw land.
In Eilat hadden we snel een accommodatie gevonden bij Sunset Motel. Het leukste hotel van de vakantie.
Helaas had Erika weer veel hoofdpijn en is lekker de middag gaan slapen. Ik was erg nieuwsgierig naar het strand en heb daar een aantal uurtjes doorgebracht. Eilat ligt in een baai. Je ziet dus in de verte Aquaba, Jordanie. Dat is wel een mooi verschil. Aquaba is meer laagbouw, wat minder luxe, Eilat heeft veel hoge flats/gebouwen. De temperatuur is heerlijk, een graad of 33. ’s Avonds kun je wandelen langs de boulevard, waar wat leuke kleine winkeltjes zijn. Helaas zijn de prijzen net zo hoog als in Nederland.
Jerusalem 22 oktober
We namen een vroege bus die langs de dode zee naar Jerusalem rijdt. Onderweg hadden we dus mooie uitzichten. Helaas doen ze veel zoutwinning van de dode zee, dus vaak zag het er niet uit als een mooi meer, maar vooral veel dijkjes. Dat is wel zonde van het uitzicht, maar wel begrijpelijk. In jerusalem zagen we meteen al veel mannen in het zwart met hoeden en krullen langs hun oren. Grappig vond ik dat de meeste mannen met een kinderwagen liepen. Het is shabbat dus het begin van de rust/biddag. Ze haasten zich overal en ergens naartoe.
In Jerusalem zitten veel hostels vol. Na wat aanwijzingen van mannen uit de souk belanden we in Hebron hostel. Deze ligt midden in de souk.
De souk wandelen we in de middag door. Erika vind nog wat leuke souvenirs, helaas is er niks naar mijn smaak. Wel is het leuk om rond te snuffelen in de winkeltjes. Afdingen is heel hard nodig, anders betaal je vet meer als in Nederland. Je kunt via verschillende poorten de binnenstad binnen komen (waar dus de souk is). Degene die wij het meest gebruikten waren Jaffa gate, Damascus gate en Lions gate.
We gaan een dagje naar Betlehem. De bus brengt ons er zo. Betlehem is vele malen rustiger dan Jerusalem. Maar ook hier zijn hordes toeristen. Ze komen allemaal met bussen tourgroups. Dus in plaats van enkele verdwaalde toeristen, zijn er meteen per bus een stuk of 40.
Op de plaats waar Jezus is geboren staat nu een kerk. Je kunt binnen in de kerk naar de plaats kijken waar hij is geboren en in de kribbe heeft gelegen. Wel interessant om te zien, ware het niet dat er een rij van een uur of 1,5 staat om dit ook daadwerkelijk te zien. Daar hebben we dan echt geen zin in. Een man probeert ons over te halen om voor betaling van 20 euro ons voor de rij te laten gaan. Is hij gek ofzo?! Nee dus, niet gedaan. Achteraf blijkt er binnenin ook niet heel veel te zien te zijn. Geen spijt van gehad dus.
Hoe snel de heenweg ging, hoe lastiger het was om weg te komen uit Palestina, westbank. We kwamen er al snel achter dat er geen bus gaat, maar dat we eerst door een checkpoint moeten. We lopen in de richting die ons verteld was. Alleen was er niet bij verteld dat het een km of 4 was. Veel lopen dus, en veel de weg vragen. Bordjes hebben ze nog niet van gehoord, je moet maar gokken waar je heen moet. Gelukkig zijn de mensen wel vriendelijk in het weg wijzen. Uiteindelijk belanden we op de goeie plaats. Daar is al snel een hoge muur te zien, met veel graffiti over vrijheid voor alle mensen.
De controle is een lachtertje. Er waren 3 loketten om langs heen te lopen, de enige vrouw die daadwerkelijk gecontroleerd was, was er een met een hoofddoek. Wij konden zo doorlopen. En in 2 van de kantoortjes lagen de mannen prinsheerlijk te slapen. Het duurde dus niet lang voor we er doorheen waren en we op de bus terug naar ons hostel zaten.
Terug in het hostel ging Erika een dutje doen. Ik was nog niet echt uitgekeken en wandelde nog wat rond. Buiten de poort was nog een kerk waar het begin was van Jezus lijdensweg. Hier stonden mooie olijfbomen. In de kerk was een preek aan de gang, je mocht wel naar binnen, maar door de vele toeristen vond ik me een beetje te veel in de kerk.
Weer terug in de souk vond ik een grote kerk, Church of the holy Sepulchre. Achter mij werd de deur gesloten. Er bleek een soort ceremonie te beginnen. Mannen in pak zongen bij kaarslicht. De dominee deed een korte preek, meer een paar zinnen. Waarna de mannen weer zongen. Na ongeveer een half uur was het klaar. Het was best interessant om te zien. De kerk was echt groot!
Israel is ook het meest drukke/touristische land wat we op deze reis bezochten. Ik weet niet waar ze al die toeristen vandaan halen, maar veel zijn het er wel. Groepen van 30 a 40 man is niks, welke ook nogeens met zijn alle naar de groepsleider gaan staan luisteren midden op een kruising in de souk (goed gekozen gids!). Heel fijn dus om de souk door te komen. Schuifelend komen we amper vooruit. Maar he, we hebben vakantie, alle tijd toch?! Wel jammer dat je dus nergens even het idee hebt, he ik ben hier alleen, geen andere toeristen, wat is het hier mooi. Overal zie je camera's met mensen die in vele talen hun verhaaltje aanhoren. Wel jammer dat het zo druk is, je kunt minder genieten van de plek.
De volgende dag bezochten we de Klaagmuur. Hier waren veel mensen aan het bidden. Dat was wel interessant om te zien, want ze lezen uit hun boek, hierbij bewegen ze in een soort trance heen en weer. Lijkt me wel lastig lezen.
Ook probeerden we de Rock of dome te zien. De gouden koepel die je op veel foto’s ziet. We hadden hem wel van ver gezien maar wilden hem ook van dichtbij zien. Na lang zoeken vonden we de ingang. In plaats van duidelijk te zeggen wat de openingstijden zijn, of wat de ingang is. Die bleek bij de Klaagmuur te zijn. We moesten een half uurtje in de brandende zon wachten, daar hij op gezette tijden open is. Maar we mochten dan toch naar binnen. We moesten eigenlijk een kleed kopen omdat we ¾ broeken aanhadden. Was niet lang genoeg. Maar na even goed overleg met de man die ze verkocht mochten we doorlopen. Jammer genoeg konden we niet binnen kijken.
Tel Aviv 25 oktober
Een korte busrit bracht ons naar Tel aviv. Onze laatste plaats. Een kamer kostte hier ook veel geld, dus besloten we een slaapzaal te nemen. Er sliepen nog maar 2 andere meiden, dus het viel mee. We zaten op een steenworp van het strand, wat wel fijn was.
Het strand is mooi, maar helaas geen gezellige boulevard of centrum. Dat is wel jammer. Toch hebben we de hele middag lekker geluierd op het strand.
’s Avonds hadden een diner met Yaniv en zijn vriendin uit België. Hem heb ik ontmoet tijdens mijn reis in de Filippijnen. Het was erg gezellig om hem weer te zien. Ook zijn vriendin was een aardige vrouw. Jammer genoeg gaan we morgen alweer weg, want anders hadden we nog meer met elkaar kunnen optrekken.
Vroeg namen we een bus en trein naar het vliegveld. Ons gevoel zei dat we weleens een lange check konden verwachten. En gelijk hadden we. Onze tassen werden gescand, waarna ze grondig werden onderzocht. Helemaal uitgepakt, monsters gemaakt, alles uit elkaar geschroefd. En nog vele malen gescand of er echt niks in zit. Ook moesten we nog apart mee naar een hokje voor een metaal check. Uiteindelijk mocht ik mijn vest niet mee op het vliegtuig nemen. Waarom, dat wilden de niet zeggen. Inmiddels was de incheckbalie al vol met mensen, terwijl toen we net aankwamen er niemand stond. Gelukkig liep de vrouw die mijn tas checkte mee, zodat we eerder konden inchecken, ook door de volgende controle, zodat we toch nog snel klaar waren. Al met al kostte het een uur.
Uiteindelijk na een korte tussenstop belanden we weer op eigen bodem.
Wat vond ik na de reis?
Eilat vond ik gezellig aandoen, een leuke, toeritische plaats.
Jerusalem vond ik heel interessant om te zien. De klaagmuur moest ik gewoon gezien hebben.
De natuur heb ik alleen van onderweg gezien, maar dit was mooi.
Wat me opviel was dat de prijzen van alles net iets hoger liggen dan in Nederland. De lowbudget accomodatie is vrij prijzig, en je krijgt er weinig voor terug. Ook het eten in restaurants is duur. Mits je in zeer lokale eettentjes eet.
Wat me het meest tegenviel was de drukte van de mensen in Jerusalem. Zeker de tourgroepen waren irritant. Ze volgden hun reisleider op, ook als deze midden in een kruising van de souk zijn verhaal verteld,, en vervolgens de mensen de hele boel ophouden. Niet verstandig. Het was er echt te druk.
