Libanon

13 tm 15 oktober

Een reis voor 3 weken door de landen Syrië, Libanon, Jordanië en Israel. Beirut en Baalbeck 13 oktober

We konden om 10 uur met de bus naar Beirut. We moesten eerst een exitfee voor Syrië betalen. Na de exitstempel van Syrië moesten we even wachten bij het kantoortje voor Libanon. Er hing een groot bord met de kosten van het visum. Maar toen we aan de beurt waren was het visum gratis. We hadden een leuk gesprekje met de mannen die de stempels zette. Snel gebeurt dus!

In Beirut viel ons meteen op dat veel gebouwen kapot waren geschoten tijdens de oorlog. Ze zijn nu hard bezig om hun stad weer op orde te krijgen. Oud en nieuw staat dus door elkaar. Het oude centrum begint al aardig vorm te krijgen. Ze hebben alles in oude stijl gebouwd wat wel een leuke sfeer geeft. Onze ogen dwalen al snel af naar de gewone winkels zoals H&M en ook de Mcdonalds is toch ook wel even lekker.
Wat ons ook meteen opvalt is de hoeveelheid militairen en politie op straat. Ze hebben allerlei kleuren pakjes, bruin, blauw, bruin gevlekt, blauw gevlekt. Zou dat het verschil van stand aangeven? Geen idee! Wanneer we een foto van een oud gebouw in contrast met nieuw gebouw willen maken wordt er ons gesommeerd om door te lopen en geen foto te maken. Geen idee waarom niet.
Door de vele militairen is het heel rustig op straat.
Wanneer we wel auto’s zien zijn het hele luxe/dure, Audi, BMW.

De boulevard is leuk. Het wandelt gezellig langs het water met veel mensen die aan het sporten of gewoon aan het wandelen zijn. Bij een leuk zwembad willen we informeren of we de volgende dag kunnen zwemmen. Helaas kunnen we er helemaal niet zwemmen, want het is alleen voor de militairen. Jammer!
Wanneer we in de avond terug lopen naar ons hostel is het echt heel erg rustig met auto’s en mensen. Wel nog meer militairen en politie. Toen we even op een kaart wilden kijken werd er go go go geroepen, snel doorlopen. Bij navraag bleek de president van Iran in Beirut te zijn en daarom waren de straten afgesloten.

De volgende dag nemen we een microbus naar Baalbeck. De bus deed er echt traag over. Stopte zo vaak dat het niet meer te tellen is. Maar uiteindelijk zijn we er dan toch.
Eerst namen we even een broodje. Tijdens het afrekenen vraagt er een man of hij Erika’s tatoeage mag fotograferen, want zijn buurman is tatoeartis. Bij navraag bleek Erika wel interesse te hebben in een Arabische tatoeage. In de tatoeshop is de man enthousiast. Erika vertelt wat ze wilt hebben en uiteindelijk kan ze de tatoeage laten zetten. Het duurt ongeveer een uur, maar dan heeft ze wel een mooie tatoeage. Ondertussen werd er een bruid opgemaakt. Heel veel plamuur en onwijs veel glitter. Jammer genoeg hebben we niet meer kunnen zien hoe ze in haar jurk eruit zag.

Toch zijn we nog wel nieuwsgierig naar Baalbeck. Hier is een ruïne van een oude Romeinse stad. Hij is nog vrij intact. Ook is het weer anders dan Palmyra. Het is vrij warm die dag, maar toch vind ik het heerlijk om er rond te lopen.
In de souk van Baalbeck koop ik nog een legging. Bij het betalen krijgen we een soort saucijzenbroodje. Lekker! En weer vriendelijk.
Terug naar Beirut rijden we met de man van de tatoeshop mee. Hij en een vriend gaan voor business naar Beirut. Erika en die andere man vonden elkaar wel erg leuk. De rit duurde daarom wat langer, maar uiteindelijk zijn we toch weer bij ons hotel.

Via Syrie reizen we naar Jordanie. Lees verder bij Jordanië 2010

Wat vond ik van Libanon na de reis?

Positief:
- De vrije mensen na Syrie. Niet zo conservatief.
- Baalbeck was mooi!
- de vriendelijke mensen. Vaak kregen we iets gratis te eten.

negatief:
- Het was te kort. Ik had graag meer willen zien, zeker van de natuur.
- Tijdens ons verblijf was er een president aanwezig, waardoor straten werden afgzet en veel militairen waren. Beetje vreemd, als je niet weet waarom ze er staan.