Brazilië 2008

20 november tm 18 december

Dit is een onderdeel van mijn 2 maanden reis door Zuid Amerika. Na een korte tussenstop in Nederland om mijn vriend Timo te zien vervolg ik mijn reis in Azie.

Foz de iguasu 20 november

Vanaf Punta del Este in Uruguay neem ik de nachtbus naar Porto Allegro. Beetje vreemd om een grens over te steken midden in de nacht. Maarja het is de enige bus dus ik moet wel! Ik twijfelde eerst om nog via argentinie te gaan, maar dat kost me veel meer tijd. Bij het instappen van de bus moet ik mijn paspoort afgeven. Dat doe ik natuurlijk niet met plezier, maar volgens de chauffeur is dat omdat hij moet stempelen. Nouja we zien wel. De man die naast me zit in de bus zegt dat het ok is. De grens is eigenljk een lachtertje. Ik viel direct bij vertrek in slaap. Ik had weer een lekkere ruime stoel. En halverwege werden we even wakkergemaakt, kregen ons gestempelde paspoort terug, en we reden weer verder. Ze hoefde ons dus nieteens te zien of nix. Echt wel gek. Maargoed ik heb mijn felbegeerde braziliaanse stempel. Zonder deze stempel ben je illegaal.

In Porto allegro neem ik de volgende bus naar Foz de iguazu. Deze bus duurt ongeveer 15 uur. Helaas heb ik verkeerd gerekend en kom ik midden in de nacht aan! Niet echt verstandig om bepakt en bezakt ergens om 4 uur snachts aan te komen. Het geluk is echter met mij, we komen 2 uur later aan, en het is al druk op het station. Dan voel ik me toch beter op mijn gemak als er mee mensen zijn. Ik neem een taxi naar een hostel buiten het centrum. Een goede keuze blijkt, want ik betaal slechts 8 euro en ik krijg een bed, zwembad en een uitgebreid ontbijt! Wat een luxe. Ik hoor de vogels fluiten elke morgen.

De man bij de infobali zegt dat ik beter dezelfde dag nog naar de watervallen kan gaan. het is nog steeds regenseizoen, en toevallig is het vandaag lekker weer. Dat laat ik me geen 2 x vertellen. Om 11 uur stap ik in de bus die me naar de hoofdweg brengt. Ik stap hier over op een ander bus die bij de ingang van de watervallen stopt. Hier moet ik nog geldpinnen. Wat gelukkig lukt. En na entee te hebben betaald stap ik weer in een bus welke naar de wandelpaden gaat. (en nee dit is geen luiheid, dit moet omdat het nog 7 km is naar de wandelpaden). Vol enthousiasme begin ik aan het pad. En wat is dat mooi! meteen zie je veel watervallen van een afstand. De baden leiden tot de keel van de duivel, dit is een soort hoefijzervorm met watervallen. Hier stort het water met veel geweld in de rivier. Echt zo machtig om te zien! Onderweg zie ik een grote hagedis en onwijs veel mooi gekleurde vlinders. Het eindpunt, de keel van de duivel is echt overweldigend. Je kunt dan naar een plato lopen, en hier word je dan echt zeiknat van de waterval. Dit doe ik natuurlijk. Want het droogt hier toch heel snel. Ik zie nog mooie vogels in de bomen zitten. Maar toch is het tijd om weer terug naar het hostel te gaan. Hier ontmoet ik 2 nederlanders. Met hun eet ik wat. Voor 3 euro heb ik een bord met lekker eten.

Voor de volgende dag heb ik een tour geboekt naar de Argentijnse zijde van de waterval. En ik vond de braziliaanse zijde al helemaal gaaf, de Argentijnse zijde is nog veel mooier! hier zie je de watervallen van heel dichtbij! Bij de tour zaten nog wat andere mensen. Maar die hadden net wat anders geboekt dan ik. Dus ik ben alleen naar een boottocht gelopen. De paden waren wat onduidelijk aan gegeven, maar toch kwam ik er. We kregen een waterdichte zak voor onze spullen en een reddingsvest. We gingen namelijk recht de watervallen in varen! met mijn waterdichte kamera in de aanslag vaarde we de watervallen in. Iedereen was meteen zeiknat! Zo vaarde we 10 minuten in en uit de watervalen. het was moeilijk om adem te halen door de kracht van het water. Maar wel echt heel gaaf om te doen! Druipend van het water kwamen we uit de boot. Een stuk verderop waren wcs waar ik me kon verkleden. Daarna heb ik bijna alle wandelpaden gelopen. De ene nog mooier dan de andere! er was een pad onderlangs de watervallen, en 1 bovenlangs. Allebei heel erg mooi om te zien. Ook zie ik nog wat dieren war ik geen naam van weet. En natuurlijk weer heel veel vlinders in alle kleuren! Helaas is het bijna 5 uur en moet ik weer terug naar Brazilie. De grens is echt makkelijk. Paspoort aan de chaufeur geven en die geeft ze door het autoraampje aan de vrouw van de douane. Die stempelt ze en klaar.

Er slapen nu ook 2 ander meiden op mijn kamer. Met hun en nog een mexican eten we een lekker maaltijd. het is die avond erg gezellig! Hier is het wat makkelijk om contact te krijgenmet andere mensen. Dat is wel zo leuk. Helaas zijn er wel al wat mensen weer weg.

Er is nog een soort vogelpark, wat leuk schijnt te zijn. Dus neem ik de bus om daar heen te gaan. De entree is vrij prijzig, net zo duur als de watervallen. Dus ik ben benieuwd! Maar het bleek echt al het geld waard te zijn! Er waren kooien met verschillende papagaaien en andere vogels. Maar het leukste van alles waren de kooien waar je in kon lopen en dan dus tussen de vogels liep. Zo heb ik dus echt onwijs veel toekans gezien. Bij het maken van een foto van een kleine papegaai ging hij op mijn hoofd zitten. En de toekans waren vrij brutaal, ze beten de mensen in hun voeten ook bij mij. Er zaten dus echt heel erg veel vogels. Na 2 uur was ik wel uitgekeken en heb de bus weer terug gegenomen om lekker in de zon te liggen bij het zwembad. Verder vul ik mijn dagen hier met niks doen, ook wel eens fijn.

Pantanal 25 november

Op het busstation van Foz de Iguasu naar Campo Grande ontmoet ik Nicole en Olaf. Dus met hun reis ik samen naar de Pantanal. De bus is een beetje vreemd, we moeten overstappen zonder dat we dat weten. En als we onze tassen in de bus leggen is de bus ineens 1,5 uur weg.Gelukkig komt het allemaal goed en arriveren we om 8 uur de volgende ochtend. Op het busstation worden we aangesproken voor een tour naar de Pantanal. Met een van hun gaan we mee, en uiteindelijk boeken we hier onze tour. We kunnen meteen weg. Na een douche en ontbijt stappen we weer in de bus. Die ons 5 uur later afzet bij ons busstation. Hier staat iemand van ons hotel op te wachten. We moeten nog een stukje met de jeep maar dan zijn we bij ons hotel. Ik had een slaapzaal voor vrouwen geboekt, maar dat blijkt bij aankomst toch niet te kunnen. Dus moet ik op een gemixte zaal slapen. Dat vind ik toch wel een beetje jammer dat ik dat niet eerder wist. Maargoed het hotel is verder prima. Ligt aan een rivier en we krijgen 3 x per dag eten. De gids wilde meteen met ons gaan tuben, maar helaas gooit een hoop regen roet in het water. We kunnen dus niks meer doen die dag.

De volgende dag worden we om 5 uur gewekt om een ochtendwandeling te maken. We horen in de verte al brulapen. Ook zien we een krokodil aan een vislijn, dat was niet de bedoeling. Na een stuk lopen zien we de brulapen. Dit is echt zo mooi geluid wat hun maken. De gids kan ook heel goed dat geluid nadoen, daardoor maken ze nog meer herrie.

Na de wandeling krijgen we ons ontbijt. Dit is echt heel goed verzorgt met fruit, jogurt, brood en veel soorten drinken. Erg lekker allemaal. Daarna gaan we met de boot het water op. We zien veel kaaimannen en wat vogels. Op eenstrandje stoppen we, hier gaan we vissen op piranhas! Helaas vang ik er geen een. In dit gebied is het ook heel erg heet. Ik denk dat het wel over de 40 graden is. Tussen 12 en half 4 doen we dan ook niks.

Om half 4 gaan we tuben, op een rubberen band de rivier afdrijven, juist ja tussen de piranhas waar we net op hebben gevist en de kaaimannen die we hebben gezien. Ik heb het er niet zo op! We dobberen rustig terug naar het hotel. We zien nog een toekan in een boom zitten. s Avonds hebben we en uitgebreid diner, met jawel, piranha soep, die ik heel lekker vind! Er staat echt zoveel op tafel, en er is dan ook heel veel over.

We werden heel vroeg gewekt om met de jeep naar een boerderij met paarden te gaan. Onderweg zien we herten en heel veel vogels. Bij de boerderij maken we eerst een wandeling van 2 uur. Eigenlijk vind ik en volgens mij de rest ook, het veel te heet om te wandelen. En ik sjok ook meer dan dat ik echt loop. Helaas zien we niet veel dieren. De gids plukt nog een paar groene bladeren, waarvan hij later armbanden en kettingen maak. Die zijn erg mooi geworden!

We moeten weer een paar uur wachten voor we wat kunnen doen. Het is heet, benauwd en ik verveel me kappot! In de middag gaan we paardrijden, maar zoals jullie weten krijg je me echt niet op een paard! Dus kan ik nog een paar uur extra wachten. Daarna gaan we weer terug naar het hotel. Onderweg zien we capibaras, soort knaagdieren.

Om half 10 de volgende ochtend gingen we weer de rivier op. We varen echt heel lang en zien onwijs veel kaaimannen en capibaras. Ook zien we veel vogels en wat hagedissen. Uiteindelijk gaan we weer piranha vissen. En wederom is het weer heet. Na een half uur nog niks te hebben gevangen (de rest wel!) geef ik het op. Daarna varen we weer terug en krijgen we weer een uitgebreidde lunch. hierna moeten we onze tassen pakken en worden we bij het busstation afgezet om een bus naar Bonito te nemen.

Bonito 29 november

Vanaf de Pantanal is het nog 5 uur met de bus naar Bonito. Deze rit maak ik samen met Olaf en Nicole. Het is al donker als we daar aankomen maar toch vinden we een leuk verblijf in Sao Jorge pousada.

Voor de volgende dag huren we fietsen. We fietsen naar een natuurlijk zwembad wat 7km hier vandaan ligt. We hadden geen voorstelling kunnen maken van wat het was, maar het was echt heel leuk! het is een rivier waar je kunt snorkelen, je gaat er aan een kant in, en een stuk verder drijf je af en je kunt er dan weer uit. Je kunt dan snorkelen en we zagen heel veel grote vissen! Het water is heerlijk verkoelend. Aan het einde is een soort zwembadje gecreerd. Eigenlijk weet ik niet wat mooier is, boven of onder water, het is een hele mooie natuur! Tijdens het snorkelen had ik mijn t-shirt wat ik van mijn collegas heb gehad op de kant gelegd, net als alle mensen met hun spullen deden. Maar toen ik terugkwam was mijn t-shirt weg! Ik heb nog gezocht, maar helaas... ik denk echt dat hij is meegenomen!
Er is een groot stuk gras waar we kunnen zonnen, en er zijn ook wat restaurants. Er zijn ontzettend veel brazilianen. Na een paar heerlijke duiken gaan we weer terugfietsen. Onderweg zien we soort struisvogels, en weer een toekan, ook nog een specht. s Avonds eet ik met Nicole en Olaf een heerlijke maaltijd.

Vandaag gingen Nicole en Olaf weg naar hun volgende bestemming. Ik heb een tour geboekt om te raften en te zwemmen bij een waterval. Raften is pas smiddags dus eerst ga ik zwemmen. Helaas is het die dag bewolkt, maar het water is heerlijk! Toen ik aan het lunchen was begon het keihard te regenen. Nouja is niet zo erg, ik word toch nat in de boot. Ik werd opgehaald en ik moest nog een stuk met de auto. Daar moesten we in een boot. Helaas was de uitleg in het Portugees, dus daar heb ik niet veel van begrepen. Ik doe maar wat de rest doet. Eigenlijk is het niet echt raften, meer varen en dan een paar watervalletjes van 1,5 meter hoog afglijden. Maar leuk is het wel! Ook is de omgeving erg mooi. Onderweg stoppen we nog voor een frisse duik. Inmiddels is het alweer gestopt met regenen en schijnt de zon erg fel. Een frisse duik is dus altijd welkom! Na de tour werd ik weer teruggebracht naar mijn hostel.

De dag erna moest ik vroeg opstaan. Helaas heb ik die nacht erg slecht geslapen dus ik loop er als een zombie bij. De bus brengt me naar een grot. Daar krijgen we in het portugees instruksties en moeten we een helm op. We daalde af in de grot, wel met stenen trappen, moeilijjk was het dus niet. Wat de grot speciaal maakt is dat er een kobaltblauw meer in is, waar s ochtends de zon mooi op schijnt. En het is inderdaad erg mooi! De kleur blauw is heel mooi en je kunt zelfs tot de bodem kijken. Na de grot gaan we weer terug om hoog en werd ik weer teruggebracht naar mijn hostel. Ik heb verder niet veel gedaan. Beetje rond gelopen en het stadje bekeken en natuurlijk gegeten.

Paraty 4 december

Vanaf Bonito neem ik een luxe busje naar Campo Grande. Het busje haalt mensen op in Campo grande en daardoor kan ik goedkoper mee rijden. Nadeel is wel dat ik om 7 uur weg moet. Gelukkig kreeg ik eerder mijn ontbijt. De bus deed er snel over en ik kon een bus boeken voor slechts 2 uur later naar Sao Paolo. Op het station kwam ik nog iemand tegen waar we de tour naar Pantanal hadden geboekt. Daar mocht ik mijn tas achterlaten om iets te eten en ook naar de wc enzo. Dat was erg handig.

De bus naar Sao Paolo doet er 15 uur over. Ik had me wel weer verrekend want ik kwam weer heel vroeg aan. Om 5 uur. Dat is nooit zo fijn in een grote stad. Ook bleek ik op het verkeerde station te zijn. Ik moest met een metro (ja om 5 uur in de ochtend) naar een ander groot busstation. Gelukkig was het erg druk, en ook het overstappen ging goed. En ook hoefde ik maar 2 uur te wachten op de bus naar Paraty.

In de bus zitten 2 meiden, 1 uit engeland en 1 uit australie. Is wel gezellig. Helaas ben ik weer wagenziek en van het mooie uitzicht heb ik dan ook niks gezien.

Ongeveer 6 uur later staan we in Paraty. Ik het oude centrum vind ik een leuke pousada met een kamer voor mezelf! Wat een luxe! Ik heb het oude centrum bekeken wat niet zo groot is en dat zag er wel leuk uit.

De volgende dag is het lekker weer dus neem ik een boottocht naar wat stranden. Het is wel wat fris op de boot maar de tocht was erg aangenaam. Mooie stranden en mooi water. Ik vond het water te koud om te zwemmen. Het eten aan boord was ook lekker vis met rijst. Aan het einde van de dag werd het bewolkt, wat blijkbaar normaal is hier.

De dag erna ging ik naar het busstation om de bus naar Trinidade te nemen. Ik liep wat verloren rond, en ik werd aangesproken door een man uit Hawai die ook naar Trinidade ging. Dit is kortbij dus voor een dag heen en weer met de bus ging prima. Trinidade was een erg leuk plekje. Met echt geweldigmooie grote stranden. De golven van de zee waren echt heel hoog. We hebben dan ook een hele tijd aan het strand gezeten in een restaurant om alleen maar te kijken naar de zee. Later wilde we naar een ander strand lopen. Hier was een korte trail er naar toe, maar wel met hele steile paden. Ik moest echt klauteren over de stenen. Dat werd spierpijn de dag erna. Het strand was wederom geweldig. We zaten weer te kijken naar de golven, maar die waren zo sterk dat ze heel ver het strand op kwamen. Ik zat even niet op te letten en werd zo weggespoeld. Tas droog, maar ik zeiknat! We liepen een minder steil pad terug en namen weer de bus terug naar Paraty.

Ilha Grande 7 december

Met Kim de man uit Hawai, nam ik de bus naar Angra Reis om daar een boot naar Ilha Grande te nemen. Gelukkig was het busstation dicht bij de pier en konden we lopend naar de boot. De boot deed er 1,5 uur over. Helaas was het weer nog steeds niet goed. Veel bewolking en een graad of 18. Het was dan ook koud op de boot!

Na een hele tijd zoeken vind ik een geschikte accomodatie. Kim blijft ergens anders waar ik het niet leuk vond. Ik heb wat rondgelopen in het dorpje wat er leuk uit ziet. Erg relaxed! s Avonds kom ik een van die meiden uit de bus vanuit Sao Paolo tegen. Met haar en nog een meid uit Londen eet ik, wat erg gezellig is. We eten in een restaurant waar je per kilo betaalt. Je hebt dus een buffet en daarvan schep je je bord vol. En dan betaal je het gewicht van je eten. Erg lekker allemaal!

Om 10 uur had ik met Becky en Carla afgesproken om een trail te lopen naar een ander strand. Met wat vertraging beginnen we aan de trail, die langs mooie stranden gaat. maar dat bleek de verkeerde te zijn. Dus moeten we een half uur terug lopen. Daarna komen we op het goede trail wat dwars over een berg liep. Het was een steile klim. Ik ben supertraag en moet konstant rusten. Als we eindelijk naar beneden lopen, geeft Carla een gil en springt ze een halve meter ineens een halve meter in de lucht. Wat is er? Vragen we. Een slang, daar! En die was groot en gifgroen! Hij was wel 1,5 meter lang! Daarna duurt even voor we verder lopen, Carla durft niet meer voorop te lopen. Na een wandeling van 2.5 uur komen we op een mooi strand. Hier eten we een lekker maaltijd. Daarma naar een volgend strand een half uurtje lopen. Wat ook heel mooi was. Maar daarna zijn we te lui en nemen we de boot terug.

En jullie raden het niet, eindelijk mooi weer als ik wakker word! Ik besloot een snorkel te huren en naar een strand 30 minuten verderop te lopen. Jean Piere die ook op mijn slaapzaal slaapt had hetzelfde idee dus gingen we samen. Het was even een pittige wandeling maar dan zijn we er. Het strand is mooi. We sprongen voor verkoeling meteen het water in. En het water is verkoelend, het is gewoon koud! Maar dat maakt niet uit want we willen vissen zien. Jean Piere had al gesnorkeld op een andere plek en had keiveel grote vissen gezien, dus ik ben benieuwd! We zwommen een heel stuk richting de rotsen, en daar zagen we heel veel vissen. Ook waren de rotsen begroeid met gras en soort koraal. Erg mooi allemaal. Na een poos had ik het koud en zwom weer terug. Op het strand was het behoorlijk warm door de zon! Maar wel lekker. We probeerden ook nog de andere kant van het strand om te snorkelen. Hier was het ook mooi, maar ik was het snel zat. Jean pier bleef nog even en had ik dat ook maar gedaan! Want hij had een schildpad gezien! Ik was natuurlijk flink jaloers, want die beesten zie ik erg graag! Ach je kunt niet alles hebben. s Avonds eet ik weer in het kilo restaurant.

Toen ik wakker werd zag de lucht er niet goed uit. Ik had mezelf beloofd, dat als het goed weer was ik bleef, en zoniet dan ging ik weg. Tas inpakken dus, en na het ontbijt naar de pier. Maarja toen klaarde het op... Ach ik had nu toch al gepakt, dus toch maar de boot nemen. Deze deed er 1,5 uur over naar Angra dos reis. hier moest ik beslissen wat ik verder wilde, maar dat wist ik nog niet! Of naar Rio en wachten op Loraine, of naar Ouro preto. Eerst maar de bus naar Rio, dan zie ik daar verder wel.

Ouro Preto 10 december

In Rio de Janreiro besloot ik toch maar naar Ouro Preto te gaan. Het is 15.00 uur en de bus ging pas om 23.30 uur. Of ik moest wachten of ik kon de stad in gaan. Maar daar had ik eigenlijk helemaal geen zin in! Dus ik wachtte. Mijn boek die ik net had geruild heb ik in 6 uurtjes uit en ook de maaltijd duurt even. Zo ging de tijd langzaam voorbij.

De volgende ochtend kom ik aan in Ouro Preto. In de bus had ik bijna de hele tijd geslapen, wat wel fijn is. Ik vond ook al snel een accomodatie. Waarna ik na een douche het stadje ga bekijken. Er zijn hier veel kerken en museums. Ik heb ze nu bijna allemaal bekeken. Vooral het kristallen en mineralen museum vind ik erg mooi. Hier worden fosielen en mineraalstenen getoond. De kerken zijn ook wel mooi, maar wel erg druk versierd. De beelden van Jezus vind ik niet mooi, met vrij veel bloed. Ook andere beelden lijken op lijken en niet op mensen.

s Nachts arriveert er een meisje uit Peru. Met haar loop ik de volgende dag naar de mijnen. Hier mogen we zonder gids (?) inlopen, wat we beide een beetje vreemd vinden. We lopen een stukje, zien dat het krap en benauwd is en gaan weer terug. Daarna gaan we naar een studentenhuis waar ze wil blijven slapen. Deze ligt erg hoog op de berg en ik voel me echt net een berggeit als ik daar omhoog moet klimmen op de stijle weggetjes. Pff daarlijk krijg ik nog een conditie! Het studentenhuis ziet er uit als alle studentenhuizen, niet zo fris en vol met bierkratten. Deze heeft alleen een verpletterend uitzicht over het stadje.
We bekijken nog wat kerken en een oud theater. Daarna ging ik even op internet en we ontmoette elkaar later weer. Ze had inmiddels alweer iemand van het hostel opgedaan en met zijn drien eten we wat, het was inmiddels gaan regenen. We hoopten dat de regen zou stoppen. Wat later gelukkig gebeurd. Ik moet terug naar het hostel, douchen en naar het busstation. Deze bus was minder prettig. De vrouw achter mij had moeite om op te staan en elke keer als ze dat deed greep ze in mijn haar. Ik elke keer wakker, en ze stond vaak op! Om een uur of 5 aan kom ik aan in Rio de janeiro;

Rio de Janeiro 12 december

Om een uur of 5 kwam ik aan in Rio de Janeiro. Een beetje donker nog om een taxi te nemen, en ik wist nog steeds niet het adres waar Lorraine verbleef, waar ik ook naartoe zou gaan. Ik wachtte dus tot het licht werd en tot ik op internet kon. Ze had het adres gestuurd, en ik nam een taxi naar het hostel. Het was inmiddel een uur of 8. Eerst een ontbijt genomen. Als ik terugkom zit Lorraine daar ook. Ze hebben een tour geboekt. Ik kon ook nog mee. Helaas wil het weer niet meewerken. Koud en nat. We zien een stadion, die wegens opbouwen van een concert van Madonna is gesloten. Een mooie kathedraal, en natuurlijk het jesus Christus beeld. Gelukkig kunnenw e wel een uitzicht bewonderen. En ook het beeld kunnenw e goed zien. Helaas regent het wel... Ook bij de suikerberg regent het. Ik ben het dan ook snel zat.

De volgende dga moeten we van hostel wisselen. Wat ik helemaal niet erg vond. De kamer waar we sliepen was voor 12 mensen. het looppad tussen de bedden was slechts 50 cm! echt een een of andere gevangenis... De kamer waar we in het volgende hostel komen is stukken beter. het weer nog steeds niet. Eigenlijk is dat alle dagen helemaal nix. We hangen dan ook veel rond, slapen, lezen en drinken wat bier.Tussen de buien door rennen we naar de supermarkt om wat te eten te halen. Ook de bakker zit lekker dichtbij, verhongeren doen we in iedergeval niet. Op het dakterras is een bar gemaakt en daar brengen we ook veel tijd door. Zo gaat het eigenlijk alle dagen hier in Rio. Als het droog is loop een een rondje om mijn benen te strekken en toch even wat anders te zien. We hebben al een paar x geprobeerd een tour te boeken, maar of ze zijn te laat (tijd verkeerd gelezen) of de tour zit vol. Niet echt handig dus. De laatste dagen gaat iedereen een voor een naar huis of reist verder. Zo vertrek ik zelf 18 december weer terug naar huis.

Op 8 Januari vervolg ik mijn reis naar Zuid oost Azie, lees verder bij China 2009

Wat vond ik van Brazilie nadat ik weer thuis ben?

Positief:

• Ongelofelijke mooie natuur.
• Ik heb het geluk gehad om vele dieren in de Pantanal te mogen spotten.
• De stranden zijn erg fijn om een beetje bij de te komen van de drukke steden.
• Misschien vonden sommige het verschrikkelijk, maar die kilo restaurants zijn een uitkomst! Je schept je bord vol van het lopend buffet, ze wegen het en je betaald voor je eten. Het eten was om te smullen!
• Het eten vond ik overal wel lekker voor weinig geld een bord vol.

Negatief:

• Ik heb geluk gehad, maar de criminaliteit is echt hoog. Echt continue opletten op je spullen. Gewapende overvallen komen veelvuldig voor.
• De ongelofelijke grote bus- en treinstations! Echt een doolhof!
• Rio, de stad van strand en zon. En als ik er ben 6 dagen regen... Geen strand gezien dus!